Vorige week stond er een essay van mijn lieftallige echtgenoot in de krant. Iedereen weet nu dat ik luidruchtig de afwasmachine inruim als ik ontevreden ben. Dat hij soms tegen de wasmand trapt. Dat hij nooit de nageltjes van onze kinderen knipt. Het verhaal was een regelrechte schending van de privacy en intimiteit van ons gezin, maar werd opgestuurd met mijn instemming. Het diende namelijk een hoger doel. Ons gekrakeel is onderdeel van een onzichtbare wereldoorlog – „geen...
bron: NRC